Dry Needling
Jest techniką, w której wykorzystuje się nakłucie igłą, bez konieczności podawania leku. Technika wymaga dokładnej lokalizacji punktów, gdyż nakłucie ma charakter celowany. Wywołuje ono reakcję drżeniową, oraz wpływa na zmiany biomechaniczne w obrębie konkretnego punktu.
Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu igłoterapii
Wskazaniem do stosowania igłoterapii są aktywne punkty spustowe oraz punkty maksymalnie bolesne. W przypadku przeciwwskazań, można je podzielić na przeciwwskazania względne i bezwzględne.
Przeciwwskazania bezwzględne dla igłoterapii:
- stany zapalne skóry
- ciąża
- przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych
- zmiany barwnikowe skóry
- wykonywanie zabiegu przez struktury nerwowe i naczyniowe
- choroby o podłożu organicznym
- wykonywanie zabiegu u dzieci
Przeciwwskazania względne dla igłoterapii:
- brak zgody pacjenta
- wielopoziomowe podrażnienie więzadeł kręgosłupa
- stosowanie leków przeciwbólowych – zaburzony obraz objawów
- liczne punkty nadmiernej wrażliwości, z brakiem punktu dominującego
- wcześniejsza praca manualna (manipulacja stawowa)- może grozić przestymulowaniem i wywołaniem silnych reakcji pozabiegowych.
Igłoterapia – oddziaływanie nakłucia na tkanki
Zabieg igłoterapii został odkryty trochę przypadkowo. Lekarze próbując podać leki dostawowo, czasami natrafiali na różne ograniczenia, które nie pozwalały na podanie leku. Jednak ku zdziwieniu, mimo iż lek nie był podawany, bardzo często obserwowano istotną poprawę stanu pacjenta. Niemożność podania leku, zmuszała lekarza na próby w różnych miejscach, dzięki czemu dotykał igłą różnych punktów okołostawowych. Zaczęto więc obserwować i badać reakcje po zabiegach iniekcyjnych, które to doprowadziły do powstania metody zwanej igłoterapią.
Nakłucie ma miejsce w punktach spustowych oraz punkach maksymalnie bolesnych. W pierwszej chwili na myśl nasuwa się brzusiec mięśniowych, jednak zdecydowanie częściej zmienione tkanki lokalizują się na przejściu ścięgna w okostną. Są to miejsca, które przyjmują na siebie bardzo duże obciążenia i w konsekwencji ulegają przeciążeniom. Miejscami zmienionymi chorobowo najczęściej są więzadła, które spajają ze sobą elementy stawowe oraz przyczepy kostne mięśni. Do ich podrażnienia dochodzi w wyniku przewlekłego i nadmiernego napięcia mięśniowego, gwałtownego urazu, który prowokuje powstanie obronnego napięcia oraz napięć o charakterze emocjonalnym.
Reakcja na nakłucie aktywnego miejsca może być bardzo intensywna, zwłaszcza jeśli chodzi o wieloletnie schorzenie. Dochodzi wówczas do „szoku miejscowego” czyli gwałtownej reakcji na ukłucie. Pojawić się może znany pacjentowi ból, uczucie ciepła, mrowienia oraz promieniowania bólu w odległe miejsca. W wyniku ukłucia dochodzi do silnego pobudzenia struktury, dzięki czemu uruchomione zostają procesy regeneracyjne, redukcji ulega wzmożone napięcie mięśniowe oraz odtworzone zostają prawidłowe wzorce biomechaniczne. Zniesienie bólu oraz napięcia, pozwala na odtworzenie prawidłowej długości i elastyczności mięśni, a co za tym idzie fizjologicznej ruchomości.
Zasady wykonywania zabiegu igłoterapii
Każdy zabieg musi być wykonywany z bezwzględnym przestrzeganiem zasad stosowania iniekcji, tzn. zabieg musi być wykonywany w warunkach aseptycznych. Podczas zabiegu poszukuje się igłą miejsc wrażliwych na ukłucie, poprzez przesuwanie skóry z tkwiącą w niej igłą. Terapeuta poszukuje miejsc, z których pojawi się promieniowanie do rejonu bólu odczuwanego przez pacjenta – ból z którym zgłosił się pacjent. Dotknięcie igłą pola aktywnego prowokuje silną reakcję, natomiast miejsca nieaktywne często nie prowokują żadnych odczuć.